ประเทศกัมพูชามีอัตราการนำเข้าเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพื่อรองรับการเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม กำลังการผลิตเครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล์ในประเทศกัมพูชายังมีไม่เพียงพอต่อความต้องการบริโภค

      พฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์ของผู้บริโภคชาวกัมพูชาได้รับอิทธิพลการบริโภคสินค้าจากประเทศไทย ซึ่งส่วนหนึ่งได้รับอิทธิพลของสื่อไทยและมีทัศนคติว่าสินค้าจกประเทศไทยเป็นสินค้าที่ดีกว่าสินค้าจากประเทศเพื่อนบ้านอย่างจีนและเวียดนาม โดยผู้ประกอบการ SME สามารถขยายตลาดผ่านการรับจ้างผลิตแบบ OEM, ODM รวมถึงการส่งออกสินค้าผ่านการค้าชายแดน ซึ่งการส่งออกอาหารต้องปฏิบัติตามมาตรการอาหารปลอดภัยตามมาตรฐาน CODEX นอกจากนี้ยังมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อาทิ กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงการเกษตรและสหกรณ์ที่มีหน้าที่ดูแล ตรวจสอบการนำเข้าอาหารและเครื่องดื่ม

      จากปริมาณการใช้รถยนต์และรถจักรยานยนต์ส่งผลต่อมูลค่าอุตสาหกรรมอะไหล่และชิ้นส่วนยานยนต์ที่ใช้ในการซ่อมบำรุง โดยสามารถแบ่งตลาดออกเป็น 4 ส่วน คือ 1) การดำเนินการโดยศูนย์บริการของแต่ละแบรนด์ที่ใช้อะไหล่แท้ของแต่ละแบรนด์ 2) การดำเนินการโดยผู้ให้บริการซ่อมบำรุงที่เป็นร้านสมัยใหม่ ซึ่งมีทั้งอะไหล่แท้และอะไหล่เทียบ 3).ผู้ให้บริการแบบดั้งเดิมที่ให้บริการซ่อมบำรุงและจัดจำหน่ายทั้งอะไหล่แท้และอะไหล่เทียบ ซึ่งอะไหล่เทียบจะเป็นที่นิยมมากกว่าจากปัจจัยทางด้านราคา 4) ร้านประดับยนต์ที่จัดจำหน่ายและให้บริการติดตั้งอุปกรณ์การตกแต่ง

      ธุรกิจ SME สามารถเลือกช่องทางการขนส่งสินค้าผ่านช่องทางถนน โดยสินค้ากลุ่มอะไหล่และชิ้นส่วนรถยนต์ที่ส่งออกจะต้องผ่านการรับรองมาตรฐานอุตสาหกรรมจากสำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม

      ประเทศกัมพูชาถือเป็นประเทศผู้ส่งออกเสื้อผ้าและรองเท้ารายใหญ่ของโลก และเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่สร้างรายได้หลักให้กับประเทศ และสร้างการจ้างแรงงานท้องถิ่นจำนวนมาก โดยกัมพูชานำเข้าผ้าจากประเทศไทยเพื่อใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกาย ซึ่งผู้ประกอบการ SME ในประเทศไทยสามารถขยายตลาดส่งออกเส้นด้าย ใยผ้า และผ้า โดยการจัดทำคู่สัญญาจ้างผลิตเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายแบบ OEM โดยใช้สิทธิประโชน์ทางการค้าระหว่างประเทศ หรือการจัดจำหน่ายไปยังประเทศคู่ค้าในลักษณะของประเทศสปริงบอร์ด

      ธุรกิจ SME สามารถเลือกช่องทางการขนส่งสินค้าผ่านช่องทางถนน โดยในปัจจุบันประเทศกัมพูชาไม่มีระเบียบข้อบังคับหรือมาตรการพิเศษในสินค้าหมวดเสื้อผ้า เส้นด้าย ใยผ้า และผ้า

      การเติบโตของรายได้ต่อหัวส่งผลต่อความต้องการบริโภคสินค้าฟุ่มเฟือยของผู้บริโภคชาวกัมพูชา กอปรกับพฤติกรรมการเสพสื่อและรายการบันเทิงจากประเทศไทย ทำให้ได้รับอิทธิพลด้าน Beauty Standard ของไทย เกิดเป็นความนิยมบริโภคสินค้ากลุ่มอาหารเสริมและเครื่องสำอาง ทั้งในด้านการบำรุงรักษาผิว การแต่งหน้า และการดูแลส่วนบุคคลโดยปัจจัยสำหรับการตัดสินใจเลือกบริโภคเครื่องสำอางมาจากความคุ้นเคยและการนำเสนอผ่านสื่อหลักและดิจิทัลมีเดีย ซึ่งอุตสาหกรรมเครื่องสำอางในประเทศกัมพูชายังไม่มีแบรนด์ใดที่สามารถผูกขาดตลาด

      ธุรกิจ SME สามารถเลือกช่องทางการขนส่งสินค้าผ่านช่องทางถนน โดยอุตสาหกรรมเครื่องสำอางของประเทศกัมพูชาภายใต้การควบคุมของกระทรวงพาณิชย์ ซึ่งมีระเบียบข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการกระจายสินค้าเครื่องสำอางที่มีคุณภาพดีและปลอดภัยในการใช้งาน